“De bewoners die in een dipje zitten geef ik altijd wat extra aandacht, daar fleuren ze meteen weer van op.”

Martha Hoekstra is 64 jaar en sinds 2019 huiskamerassistent bij Kastanjehof in Westerhout, Alkmaar. Gezellig met de bewoners in de woonkamer zitten, gezamenlijk eten en herinneringen ophalen van vroeger; dat vond Martha het allerleukst aan haar werk. Helaas zaten gezamenlijke activiteiten er sinds de coronatijd niet meer in en zagen haar werkdagen er behoorlijk anders uit. Gelukkig komt dit nu stap voor stap weer terug naar normaal. Toch liet Martha zich niet kisten en blijft ze positief, ondanks dat ze qua leeftijd zelf ook tot de risicogroep behoort.  

Verandering
Toen er geen gebruik gemaakt kon worden van de woonkamer, werden de taken van een huiskamerassistent natuurlijk behoorlijk anders. Martha: “Ik ben eigenlijk meer voedingsassistent nu. Ik breng het eten en de koffie langs de kamers met een kar, en help bewoners die assistentie nodig hebben bij het eten. Dat rondbrengen kost natuurlijk wel veel meer tijd dan wanneer we iedereen tegelijk aan tafel hebben. Er zijn 22 kamers dus we moeten het tempo er goed inhouden, anders krijgt de laatste koud eten. Normaal was er veel tijd voor sociale dingen, even kletsen en de bewoners veel persoonlijke aandacht geven. Dat probeer ik nu alsnog wel te doen hoor, zodra we rond zijn geweest met het eten en de koffie maak ik nog een extra rondje om de lege kopjes op te halen en bij te kletsen. De meeste zijn erg blij om me te zien, ze missen hun familie en de gezelligheid van het bij elkaar zitten. Degene die in een dipje zitten geef ik altijd wat extra aandacht, daar fleuren ze meteen weer van op.” Ondanks Martha’s positieve instelling, is ze erg bewust van haar gezondheid. Met een van de bewoners scheelt ze qua leeftijd maar twee dagen. “Dat is best heftig. Die mevrouw heeft MS, dus help ik met eten geven. Na afloop geef ik haar altijd een biertje door een rietje. Toen ze symptomen had moest ik voor de zekerheid natuurlijk helemaal in beschermende kleding. Ik probeer het dan ondanks de ernst van de situatie toch luchtig te houden met een geintje.”

Het nieuwe werken
Martha mist het sociale aspect van haar werk soms, maar zet zich nog steeds met volle overgave in voor het wel en wee van de bewoners. Ze houdt zich goed aan de maatregelen en maakt zich ondanks haar leeftijd van 64 geen zorgen over haar eigen gezondheid. Ze is er zelf erg nuchter onder: “Het is belangrijk om positief te blijven, als je je overal zorgen over maakt zou je nergens meer naartoe kunnen. Ik neem schrijnende gevallen niet mee naar huis en heb gelukkig geen slapeloze nachten. Mijn kinderen zijn soms wel wat bezorgd en vragen regelmatig of ik wel voorzichtig doe. Ik let op en voel me helemaal goed dus ik maak me geen zorgen.”

Teamgevoel
Martha merkt dat alle collega’s goed samenwerken om de bewoners door deze soms eenzame tijd heen te slepen. De moed zit er nog goed in onder de collega’s. Er worden veel creatieve oplossingen bedacht om de bewoners een hart onder de riem te steken, zoals livemuziek buiten op de binnenplaats. Zowel de bewoners als de medewerkers genieten volop van dit entertainment. “Het houdt het werk met elkaar toch een beetje luchtig. Zowel de organisatie als de families doen er veel aan om het zo gezellig mogelijk te maken. Laatst was een bewoonster 85 geworden, toen stond de familie buiten met een spandoek en Jordanese karaoke. Dat zijn echt opkikkertjes voor iedereen!” 

Toekomst
“Ik hoop dat we in de toekomst weer gezellig met zijn allen in de kamer kunnen zitten en eten. We moeten positief blijven, er is al genoeg ellende!”