‘Al zou ik betaald krijgen, dan zou ik dat niet willen’
Yvonne Swart (69) is één dag in de week vrijwilliger in Het Buitenhuis, een huiselijke locatie in Wijdewormer waar gasten komen logeren of hun dag doorbrengen, zodat hun mantelzorgers even tijd voor zichzelf hebben. Zij vindt haar vrijwilligerswerk een cadeautje, maar het grootste cadeau is zij voor ons!
“Ik ben met pensioen en donderdag is de enige dag in de week dat ik mijn wekker zet. Vanaf 08.00 uur help ik onze logeergasten met het ontbijt. Daarna met de activiteiten – daar komen ook daggasten - en de lunch. Mijn dienst is tot 13.00 uur, maar ik ga zelden eerder dan 14.30 uur weg. Er heerst een fijne sfeer. De gasten genieten volop en wat mij altijd opvalt, is hoe naadloos het team samenwerkt. Of het nu gaat om zorgmedewerkers of vrijwilligers: iedereen draagt bij aan de warme en gelijkwaardige sfeer hier. Hoewel de zorgtaken specifiek door de verzorgenden worden uitgevoerd, springen we allemaal bij waar nodig en dat maakt ons als team zo sterk.
Ik doe vooral wat ik leuk vind. Koken vind ik niet zo leuk. Dat hoef ik hier ook niet te doen. Ik ben ook niet zo goed in het bedenken van activiteiten, maar vind het wel leuk om mensen één op één te ondersteunen. Daar voelde ik me wat tuttig over, maar hier vinden ze dat juist mijn kracht. Ik geef ook graag rondleidingen en vind het heerlijk om met de bezoekers te kletsen of hen te stimuleren mee te zingen of dansen. Ik voel me bevoorrecht over wat zij mij soms toevertrouwen. Laatst had ik zo een mooi gesprek. Een week later had deze meneer een gedicht daarover voor mij uitgeprint, dat heel veel voor hem betekent.
We worden vaak bedankt na een verblijf. Velen schrijven ook een positieve evaluatie of een lief berichtje in het gastenboek. Dat doet me goed. En veel gasten komen nogmaals terug. Dat is het grootste compliment dat je kunt krijgen, toch? Al zou ik ervoor betaald krijgen, zou ik dat niet eens willen. Ik vind het fijn om dit terug te doen voor de maatschappij. Het is eigenlijk een soort hobby.”
