Verslag training Triton
“Een training over persoonsgericht werken? Is dat echt nodig, dat doen we toch al lang?” Met deze opmerking zet actrice Gea de toon. “Is dat werkelijk zo?” reageert acteur Guido. Hij pakt een theedoek. “Als je hier naar kijkt, wat is het dan volgens jou?” “Een theedoek of een baby? Het is maar hoe je er naar kijkt". Je openstellen, nieuwsgierig te zijn naar de ander, daar gaat het vandaag bij de training om. Het toneelspel begint. Gea nodigt ons uit om een middagje mee te kijken op haar werk in het verpleeghuis. Vandaag is ze samen met cliënt meneer Guido. Gea werkt al jaren in een verpleeghuis. Voor haar is persoonsgericht werken de normaalste zaak van de wereld, zegt ze.
De collega’s van Triton is gevraagd ‘stop’ te roepen als zij persoonsversterkende of -ondermijnende handelingen herkennen. Vol spanning wachten we af hoe Gea meneer Guido zal benaderen en behandelen…
Gea blijkt toch wel wat minder persoonsgericht dan ze van zichzelf dacht. Na een aantal keren onderbroken te zijn vraagt ze ‘geschrokken’: ‘Heb ik echt meneer Guido gevraagd of hij lekker gegeten heeft, en zijn antwoord niet afgewacht? Heb ik zonder tekst en uitleg zijn rolstoel naar achter getrokken omdat ik zelf vond dat hij te vol in de zon zat? Heb ik een privé telefoongesprek gevoerd aan tafel?” Dat het meneer Guido ook niet lekker zit, laat hij duidelijk merken. Zijn “NEE, NEE, NEE”, schalt door de kleine zaal.
“Nu je dit zo ziet, herken je ondermijnende acties van jezelf?” vraagt trainer Aukje aan de groep. Iedereen werkt vanuit de beste intenties, is niet bewust ondermijnend bezig. Maar het gebeurt wel. Dit geldt ook voor persoonsversterkende acties. Belangrijk is om dit te herkennen en te bespreken, hoe zou dit de volgende keer anders kunnen? Wat kunnen we van elkaar leren?
De collega’s gaan zelf aan de slag. In kleine groepen bespreken we de persoonsversterkende en -ondermijnende acties die in het toneelstuk naar voren zijn gekomen.
Aukje frist ook ons geheugen weer op door ons mee te nemen door de wereld van het verrijkte model waarmee De Zorgcirkel werkt. Het model bestaat uit de Bloem met de behoeften en de 6 gedragsfactoren. “Ieder mens is uniek en heeft zijn of haar eigen behoeften”, legt Aukje uit. “Ieder mens heeft behoefte aan comfort, erbij horen, gehechtheid, identiteit en bezig zijn’.
De mate waarin een behoefte belangrijk is, verschilt van persoon tot persoon. Ook de invulling van een behoefte is voor iedereen anders. Dat blijkt ook wanneer de vraag wordt gesteld wat ‘bezig zijn’ voor iedereen betekent. De een heeft het over gitaar spelen, de ander over filosoferen of kickboksen. Door iemand te leren kennen, vragen te stellen over zijn of haar persoonlijkheid, levensloop, fysieke en sociale omgeving of gezondheid kun je sneller achter de invulling van behoeften komen.”
De bijeenkomst wordt muzikaal afgesloten door meneer Guido, die blijkt geweldig gitaar te kunnen spelen. Dit verklaart waarom hij zo 'onrustig' werd toen hij de gitaar zag staan...
Een geïnspireerde en enthousiaste groep verlaat de training. “Wanneer gaan we aan de slag met het verrijkte model in het zorgleefplan?"